Malo kraljevstvo ili sitno kraljevstvo (engleski: Petty kingdom; norveški: Småkongerike) je izraz koji se koristi kako bi se opisale države i slični politički entiteti koji su bili karakteristični za Evropu, pogotovo Sjeverozapadnu u (ranom) srednjem vijeku. Taj je period karakterizirao nedostatak čvrste centralne vlasti, uzrokovan bilo propašću Rimskog Carstva bilo velikim migracijama naroda koji su sa rodovskog uređenja tek postepeno prelazili na feudalizam i složenije oblike društvene organizacije. Osnov za takve države su bila područja čije je stanovništvo bilo rodbinski povezano i/li čija se teritorija sastojala od geografski izoliranog područja (planine, otoci) koje je bilo relativno lako braniti od vanjskih napadača, odnosno nad kojima bi lokalni vladar mogao lako čuvati svoju vlast.
Mnoga od tih malih kraljevstava su se očuvala do razvijenog srednjeg vijeka, kada su postepeno - osvajanjem ili diplomatskim brakovima - absorbirana u veće državnopravne entitete koji se obično nazivaju kneževinama ili vojvodstvima od kojih će se kasnije stvoriti evropske nacionalne države. U nekim slučajevima su mala kraljevstva uspjela očuvati svoj formalni status, odnosno njihovi vladari titulu kralja, usprkos toga što su postali vazalima drugog kralja. Proces pretvaranja malih kraljevstava u veće države preko vazalnog statusa se naziva medijatizacija.